Wanneer is iets klaar?
Te gemakkelijk: de rijst is gaar, dus klaar; het laatste kopje afgedroogd…de afwas is gedaan en de appeltaart komt uit de oven…heerlijk en klaar om op te eten.
Maar wanneer is mijn schilderij klaar?
Hoe doen/deden beroemde kunstenaars dat?
Karel Appel: 20 jaar geleden zie ik een documentaire van hem op t.v.
*Wel,“, zegt hij “als ik denk dat mijn kunstwerk af is, zit ik op deze antieke, bruine stoel…3 dagen lang en blijf maar naar het nieuwe werk kijken”.
Vond hij alles kloppen, dan zette hij zijn handtekening er onder en mocht hij er van hem zelf niets meer aan doen.
Amsel Kiefer: misschien herinner je je zijn kunstwerk nog: droevige, uitgebloeide zonnebloemen van cement in het Rijksmuseum vlak naast de vaas met zonnebloemen van Vincent van Gogh.
Hij vindt dat zijn werk gewoon nooit af is. Als hij na 3 jaar weer eens een werk van hem vindt, kan hij er altijd nog iets aan toe voegen of laten verdwijnen onder een laagje verf.
Henk Visch: zijn manier vind ik geweldig. Ook een heel goed idee om eens toe te passen. Stel dat hij met een (vaak) beeld bezig is. Het is aan het worden en worden. Soms neemt Henk pauze en bekijkt het eens van achter zijn oogharen.
Dan voelt hij aan zijn water dat het einde nadert… hij is op zijn hoede en als Henk dan plotseling, soms nog onverwacht een moment van oprechte blijdschap, verwondering krijgt, al is het maar een duizendste seconde… dan is het werk goed bevonden.
Als de wiedeweerga pakt hij het op en zet het ergens achteraan, waar hij niet snel bij kan komen.
Hij mag er nooit meer iets aan doen.
Wat is jouw regel? Of heb je een mix? Zet het rustig hieronder neer.
Schilder je zelf niet, maar kom je gewoon gezellig voor de kunst hier… wie weet kun jij dan eens iets bedenken hoe jij weet dat je werk voor iets gedaan is. Wat is jouw maatstaf?
Ik zelf heb na jaren en jaren de overtuiging waar ik mij niet altijd aan houd: als ik niet meer weet wat ik aan een schilderij ‘moet’ doen, is het klaar. (soms overtreed ik die wet 🙂 )
Het blijft wel een lastig punt, maar voor mij is het toch wel zo dat wanneer ik de naam eronder heb gezet dan is dat werk klaar.
Dat wil dan weer niet zeggen dat is er weer onderdelen uit kan halen om voor een nieuw werk te gebruiken.
En ja zo blijf je wel bezig en dubben.
Hennie, dat is ook een heel mooie manier. Vertel ik ook vaak aan andere cursisten over hoe jij het doet. Groetjes van Rita
Bij het ene werk, weet ik gelijk dat ik moet stoppen en soms ben ik nooit tevreden en dan vraag ik hulp aan mensen om me heen en dan maak ik een besluit
Vaak voel ik dat het af is….. en als ik dat niet voel, dan zit er vaak een ontevredenheid(je), dan wil ik toch iets verbeteren, maar weet dan vaak niet hoe…. tijd en blijven denken en toch doen is vaak de oplossing. Het delen en laten zien aan iemand helpt dan soms ook om net over die drempel heen te gaan en dat onmogelijke te durven…. dus dapper zijn en doen.
Carla, dank je wel voor je reactie.
Ja, blijf sparren met andere mensen. Vind ik voor mijzelf ook altijd geweldig.