Ik zit in de auto. Autoradio aan.
en ik hoor deze muziek. Ik besteed er geen aandacht aan.
Ken ik niet, of hé, toch wel. Wat is dat ook-al-weer?
Het knarst in mijn hersenpannetje.
Opeens roep ik: – Vivaldi!
Het is Vivaldi, maar wel zo modern dat ik er niet gelijk op kwam.
Nu luister ik aandachtig. Ik vind het grappig en aangenaam in mijn oren om de bekende stukjes muziek te horen. Weer eens wat anders dan de ‘gewone 4 jaargetijden’.
Ik ben benieuwd wie deze uitvoering gecomponeerd heeft.
Ah, ik hoor het. Het heet ‘recomposed compositie á la Vivaldi door Max Richter.
Thuis zoek ik het op en geniet nog een keer.
P.S. Wil je ook bijna een uur lang naar de hele muziekuitvoering van ‘recomposed werk à la Vivaldi door Max Richter (in kathedraal Antwerpen) luisteren? Klik dan hier.
En nu jij!
Ik dacht, zou zoiets ook mogelijk zijn met schilderijen?
Met werken van Rembrandt, Vincent van Gogh, of Monet (met zijn waterlelie’s)?
Hoe zou je een werk van hen of van iemand anders kunnen ‘recomposen’ 🙂
Kan dat?
Hoe zou jij dat doen?
Ik ben benieuwd.
Breng mij en anderen eens op ideeën. Hartstikke leuk.
Hoe en van wie zou jij een recomposed schilderij willen maken? (Leuk als je het ook echt wil doen; neem er rustig de tijd voor en zet je werk in deze facebookgroep. Succes.
Ik denk dat ik bijvoorbeeld een zwart/wit foto van een werk van Rembrandt zou pakken, met daarbij een voorbeeld van een schilderij die mij qua kleur aanspreekt.
Dan gaan spelen met die twee voorbeelden. Heb ik altijd al eens willen doen, nooit gedaan.
Ha Ineke, doen! Wordt genieten. Laat me maar zien hoe hij wordt.
Ik hoop het te zien, mooie uitdaging, ik waag me er nog niet aan
Ria, je kunt eenvoudig beginnen.
En nu? Al begonnen?
Ja leuk! Ik begon er ooit aan: zwart-wit fotokopieën van werk van o.a Klee. Maar bleef steken. Ben op t ogenblik aan t experimenteren/leren met abstract werken, zonder voorbeeld of uitgangspunt (eerst in pastelkrijt, nu acrylverf en later olieverf). Maar ik ga hier ook weer naar kijken. Dank!