Waarom je nooit te oud bent om te tekenen op je ipad,

Akina en haar iPad

Ik loop onze huiskamer binnen en zie, och arme, mijn opa daar zitten met bijna een wanhoopsblik in zijn oude ogen.

Mijn opa wil modern zijn, en met alle vernieuwingen mee doen, nu schijn het dat de nieuwe tijd hem met iets ingehaald heeft.

Daar zit hij met een iPad voor zijn neus en ik weet dat hij zo graag op zijn iPad wil tekenen.
Het lukt hem jammer genoeg niet meteen.

Wat kon hij altijd mooi tekenen en schilderen. Toen hij jonger was, kenden alle mensen van het dorp hem als heel knappe tekenaar. Geef hem vloeibare echte inkt en handgeschept papier.
Daar kon hij op tekenen, de ene Japanse bloem na de andere.
En die Japanse nachtegalen, die leken zo van het papier te vliegen. 

Maar ja, als je zo oud bent, heb je niet eens kracht om een potje inkt open te draaien. Wat zal er een wereld voor hem open gaan, als juist hij op een iPad ging tekenen. 

Wat ben ik blij als hij het dan toch wil leren. En… tegenwoordig
tekent hij op zijn iPad de mooiste bloemen en vogels.

Ik ben reuze-trots op hem.

Deze woorden waren voor mij krachtige inspiratie (bron internet)

‘van mijn zesde jaar af was ik verzot op het tekenen van de vormen van de dingen. Toen ik vijftig was, had ik talloze tekeningen gepubliceerd-maar toch was dat wat ik voor mijn zeventigste gemaakt heb, niets noemenswaardigs. 

Toen ik drieënzeventig was, had ik van de ware structuur van natuur, dieren, planten, vogels, vissen en insekten een kleinigheid begrepen. Zo zal ik op mijn tachtigste een eind gevorderd zijn. Als ik negentig word, zal ik een wonderbaarlijk stadium hebben bereikt;

en als ik eenmal honderdtien ben, zal al wat ik maak, punt of lijn, van leven vervuld zijn.’
– Ik schreef dit op vijfenzeventigjarige leeftijd- ik, Hokussai, thans Owakio Rojin, een oud man, verzot op tekenen.

En jij? Weet jij wat je moet tekenen?